کد مطلب:276832 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:234
شهادت سید حسنی
اما نحوه ی كشته شدن سید حسنی مطابق روایتی از امام صادق علیه السلام چنین است:
یعقوب سراج می گوید:به امام صادق علیه السلام عرض كردم فرج شیعیان شما چه وقت خواهد رسید؟
فرمود: موقعی كه میان فرزندان عباس اختلاف افتد و پایه های سلطنت آنها سست گردد، و در سلطنت آنان طمع نداشت و طمع بندد، و عرب زنجیرهای اسارت خود را پاره كند و از زیر بار سلطه ی سلاطین بیرون رود، و هر صاحب
[ صفحه 81]
قدرتی خود را آشكار سازد، و آن «شامی» (كه مقصود سفیانی مشهود است) ظاهر شود و «یمانی» پیدا شود و «حسنی» جنبش كند، و صاحب الامر علیه السلام آنچه را كه رسول خدا صلی الله علیه و آله به او ارث رسیده بر دارد و به مكه رود.
عرض كرد: آنچه از رسول خدا علیه السلام به او ارث رسیده چیست؟
فرمود: شمشیر رسول خدا صلی الله علیه و آله و زره، و عمامه و برد، و چوبدستی، و پرچم، و سلاح، و زین مخصوص اوست. آنها را بر می دارد و به مكه می آید، پس شمشیر را از غلاف بیرون می كشد و زره را می پوشد، و پرچم را باز می كند و عمامه را بر سر می گذارد و چوبدستی را به دست می گیرد و از خداوند برای ظهور خویش اجازه می طلبد.
این جریان را وقتی یكی از نزدیكان حضرت با خبر شد نزد حسنی می رود و او را مطلع می سازد، پس حسنی پیش دستی كرده قیام می كند و اهل مكه بر او یورش می برند و او را می كشند و سرش را برای شامی [یعنی: سفیانی] می فرستند. در این وقت است كه صاحب الامر علیه السلام ظاهر می شود، و مردم با او بیعت می كنند و از او پیروی می نمایند. [1] .
چنانچه ملاحظه می كنید این جریان با جریان پیشین (یعنی: كشته شدن نفس زكیه) تفاوت دارد و نمی توان گفت این جریان یكی است بلكه اگر مقداری تامل كنیم بخوبی متوجه خواهیم شد، كه اول نفس زكیه كشته می شود و سپس «حسنی» به شهادت می رسد و بعد از این حسنی هم قیام حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه- فاصله زیادی نیست. و چنانچه از ظاهر این حدیث استفاده می شود كشتن این حسنی در بین ركن و مقام نیست بلكه چون او قیام می كند بخاطر قیامش كشته می شود و لذا امكان دارد كه در خیابان و بازار كشته شود، نه در كنار خانه ی خدا.
یعقوب سراج می گوید:به امام صادق علیه السلام عرض كردم فرج شیعیان شما چه وقت خواهد رسید؟
فرمود: موقعی كه میان فرزندان عباس اختلاف افتد و پایه های سلطنت آنها سست گردد، و در سلطنت آنان طمع نداشت و طمع بندد، و عرب زنجیرهای اسارت خود را پاره كند و از زیر بار سلطه ی سلاطین بیرون رود، و هر صاحب
[ صفحه 81]
قدرتی خود را آشكار سازد، و آن «شامی» (كه مقصود سفیانی مشهود است) ظاهر شود و «یمانی» پیدا شود و «حسنی» جنبش كند، و صاحب الامر علیه السلام آنچه را كه رسول خدا صلی الله علیه و آله به او ارث رسیده بر دارد و به مكه رود.
عرض كرد: آنچه از رسول خدا علیه السلام به او ارث رسیده چیست؟
فرمود: شمشیر رسول خدا صلی الله علیه و آله و زره، و عمامه و برد، و چوبدستی، و پرچم، و سلاح، و زین مخصوص اوست. آنها را بر می دارد و به مكه می آید، پس شمشیر را از غلاف بیرون می كشد و زره را می پوشد، و پرچم را باز می كند و عمامه را بر سر می گذارد و چوبدستی را به دست می گیرد و از خداوند برای ظهور خویش اجازه می طلبد.
این جریان را وقتی یكی از نزدیكان حضرت با خبر شد نزد حسنی می رود و او را مطلع می سازد، پس حسنی پیش دستی كرده قیام می كند و اهل مكه بر او یورش می برند و او را می كشند و سرش را برای شامی [یعنی: سفیانی] می فرستند. در این وقت است كه صاحب الامر علیه السلام ظاهر می شود، و مردم با او بیعت می كنند و از او پیروی می نمایند. [1] .
چنانچه ملاحظه می كنید این جریان با جریان پیشین (یعنی: كشته شدن نفس زكیه) تفاوت دارد و نمی توان گفت این جریان یكی است بلكه اگر مقداری تامل كنیم بخوبی متوجه خواهیم شد، كه اول نفس زكیه كشته می شود و سپس «حسنی» به شهادت می رسد و بعد از این حسنی هم قیام حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه- فاصله زیادی نیست. و چنانچه از ظاهر این حدیث استفاده می شود كشتن این حسنی در بین ركن و مقام نیست بلكه چون او قیام می كند بخاطر قیامش كشته می شود و لذا امكان دارد كه در خیابان و بازار كشته شود، نه در كنار خانه ی خدا.
[1] روضه كافي ص 225-224- حديث 285 و غيبت نعماني ص 270 ط - صدوق باب 14 حديث 42 و 43 و بشارة الاسلام ص 138 و 139.